کتاب دست دوم یادداشتهای شهر شلوغ اثر فریدون تنکابنی

مروری بر کتاب

با اینکه این کتاب حاوی شرح فضای حاکم برکشور در دهه 30 و 40 شمسی است که نویسنده با کنایه های خاصی اقدام به اعتراض با این نا بسامانی ها نموده است، اما کوتاه نوشته ها، شعرواره ها، جملات کوتاه و ... این کتاب گویی بی زمان و مکان است و همیشه مصداق دارد. نقد اجتماعی و سپس سیاسی تنکابنی تیز و گزنده است. وی قبل از اینکه دولت و حکومت را نشانه برود مردم را نقد می کند.

تنکابنی در آثارش بیشتر به انتقاد اجتماعی و زندگی بی امید معلمان و کارمندان پرداخته است. طنز تنکابنی شیرین٬ دلچسب و کوبنده است. همچون تیغ تیزی است که از طول و عرض بر اندام ابتذال فرود می‌آید و برش‌های آن را در معرض دید خواننده قرار می‌دهد. برش‌هایی که در عین‌حال که موجب خنده‌ی ما می‌گردد٬ اما در پس آن اندوهی عمیق ما را در بر می گیرد.

خانم منشی داشت جدول طرح می کرد. پرسید "رازی" را چه بنویسم؟ همکار حاضر جواب ما گفت: بنویس ذکریای آن معروف است!

* شاگرد اتوبوس واحد به افسری که داشت برایش خط و نشان می کشید گفت: هر نامردی می تونه نون دیگری رو ببره! این روزا کسی که بتونه نون برسونه خیلی مرده!
* هر ایرانی پیشرفت و ترقی را زمانی در زندگی خود حس می کند که پرتقال و کوکا را دانه ای نخرد، جعبه ای بخرد!
* «من همه ش دوسال سوارش شدم!» این را خانم همکار مکش مرگ مای اتاق بغلی گفت.«بعد طلاق گرفتم!» این را همکار بی تربیت اتاق ما گفت.
* نابغه موجود تنبل و سر‌به‌هوایی است که حوصله نمی‌کند دنبال چیز‌هایی بدود که همه‌ی مردم دنبالش هستند.
* وقتی که حرف می‌زنیم، بیشتر می‌خواهیم خودمان را قانع کنیم تا دیگران را. کسی که قانع شده باشد، کسی که به اندیشه‌های خود ایمان داشته باشد، اصلاً حرف نمی‌زند.
* بشر موجودی منطقی نیست. موجودی است منطق‌تراش. به هر کار دست زد و به هر چه عادت کرد، سعی می‌کند برای آن دلیلی بتراشد و عذر و بهانه‌ای بیاورد.

سر و کله زدن با فلان راننده و شاگرد راننده اتوبوس و فلان مستخدم شیره‌ای یا فلان کارمند از زیر کار در رویِ فلان وزارت خانه سودی ندارد. خشم و کینه‌ات را یکجا جمع کن و از آن بمبی بساز و با آن «ستمگری» را منفجر کن