ترس و لرز اثر غلامحسین ساعدی

مروری بر کتاب 

ترس و لرز شامل شش داستان کوتاه به هم پیوسته رئالیستی است که تم هر یک از آنها ترس است. شش داستانی که در یک روستای کوچک در سواحل جنوبی ایران جریان دارد و هر کدام نمایی از مردمان این روستا به ما ارائه می دهد که در کنار یکدیگر تصویری دقیق پیش روی ما قرار می دهد جهت شناخت برخی زوایای فرهنگ روستایی ...
عموما در داستان های رئالیستی خوب , موضوعات و پدیده های نامطلوب زندگی به شیوه ای روایت می شود که برخی از این مفاهیم وارد حیطه اندیشه خواننده شود.

اگر خواننده ای از این نویسنده چیزی نخوانده باشد و شروع به خواندن این کتاب کند اولین چیزی که به ذهنش می رسد این است که اثری از یک نویسنده جنوبی را می خواند و محال است به ذهنش خطور کند که ساعدی , نویسنده ای از دیار آذربایجان است. وقتی به کارنامه نویسنده نگاه می کنیم با تعداد زیادی تک نگاری از روستاهای مختلف مواجه می شویم که به ما نشان می دهد برخی از دلایل خوب بودن این کتاب را ...

تم اصلی هر شش داستان موضوع ترس است. ترس را می توان از اولین احساس هایی دانست که بشر اولیه با آن دست و پنجه نرم کرده است و شاید قوی ترین آنها. انسان های اولیه را در نظر بگیریم که روی زمین با انواع حیوانات درنده حشر و نشر داشته اند و یا زیر درختی می خوابیده اند و با صاعقه ای جزغاله می شدند و یا سیلی می امده است و عده ای را غرق می کرده است و کمی بعدتر قبیله ای دیگر به قصد دستیابی به منابع طبیعی به آنها حمله می کرده است و... دنیا برای انسان های اولیه پر از پدیده هایی بود که برای آنها توضیحی نمی توانستند ارائه کنند.

البته توضیحاتی کم کم پدید آمد , خشم خدایان و غیره و ذلک... اما پدیده ها باز هم ناشناخته و ترسناک باقی ماندند به خصوص که برخی از آن توضیحات منجر به ساخت موجودات خیالی با قدرت های بی حد و حصر شد که خود اینها منبع ترس های جدیدی بودند. ترسی پایدار , به دلیل آن که پدید آورندگان , خود به وجود آنها ایمان و اعتقاد پیدا می کردند.