کندوکاوی در آثار صمد بهرنگی _ قدیمی چاپ 1357

آرتور لندن (۱ فوریهٔ ۱۹۱۵ – درگذشتهٔ ۸ نوامبر ۱۹۸۶) نویسنده ، و سیاستمدار  اهل جمهوری چک  و متهم در دادگاه اسلنسکی بود. او در  استرووا واقع در منطقه مرزی موراویا در مرز اتریش مجارستان  در یک خانواده یهودی به دنیا آمد.

در جنگ جهانی دوم  او در مقاومت فرانسه فعال بود، در همین ارتباط وی توسط نازیها  دستگیرشده و به اردوگاه کار اجباری مانهاوزن  فرستاده شد.

پس از جنگ، او در سوئیس زندگی کرد، اما به زودی با خانواده اش به پراگ  نقل مکان کرد، جایی که او رهبر حزب کمونیست چکسلواکی شده و در سال ۱۹۴۸ معاون وزیر امور خارجه  شد.

در سال ۱۹۵۱، او در چکسلواکی بازداشت شد و همزمان با متهم رودولف اسلنسکی در دادگاه اسلنسکی، یکی از چندین دادگاه‌های نمایشی که در آن زمان علیه کمونیستهای اروپای شرقی  راه اندازی شد، شرکت کرد. او که به صهیونیسم ، تروتسکیسم  و تیتوئیست  متهم شده، مجبور شد اعتراف کند و به زندان ابد  محکوم شد. پس از محاکمه اسلنسکی، لندن با مقامات همکاری کرد و به عنوان یکی از شاهدان اصلی در سایر فرایندهای سیاسی علیه دیگر کمونیستهای چکسلواکی، مانند ادوارد گولداستوکر، جوزف پاول، اوسوالد زاوادسکی، گوستاو هوشاک ، اوتاکار هرمادکو و دیگران، خدمت کرد. پس از مرگ ژوزف استالین  در سال ۱۹۵۳، لندن در سال ۱۹۵۵ آزاد شد.

آرتور رلندن در سال ۱۹۶۸ شرح حوادث وفعالیتهای زندگی خود  به ویژه  در مورد سختی‌های دوران دادگاه پراگ را تحت عنوان «محاکمه» به نگارش درآورد .