کتاب دست دوم پر اثر ماتسن چاپ 1338

صورتش جوان و جذاب بود! کمتر زنی بود که او را زشت بپندارد! در چشمانش حالتی موج می زد که او را یک انسان خوشبخت نشان می داد. او بنا به رای دادگاه به سه سال حبس با کار مداوم محکوم شده بود. هر کس دیگری بجای او بود خشمگین و ناراحت به نظر می رسید اما او چهره ای آرام و متبسم داشت در حالی که می دانست او را به سوی زندانی می برند که بایستی سه سال تمام بدون انکه امید ملاقاتی داشته باشد در آن بگذراند. با این حال باز هم خود را خوشبخت می دانست...

راجر دالتون و عشق بی‌نظیر او، از خود گذشتگیش، همان شخصیت ایده‌آلی بود که هر زنی در عالم رویا نقشش را در اعماق قلب می‌کشد و زیبایی ماویس و هنر آسمانیش از آن نوع زیبایی و هنری بود که نفس در سینه حبس می‌کند و انسان را خیره می‌سازد...

دادگاه روجر دالتون را به سه سال حبس محکوم کرده بود.اما روجر خود را فاتحی میپنداشت که با موفقیت از میدان بر میگشت. روجر با چهره ای خندان و لباسی مرتب وچشمانی براق همراه دو نفر از ما مورین دادگاه تالار محکمه را ترک کرد.همه ی حضار دادگاه متوجه ی تفاوت محکمه ی او با سایر محکومین شده بودند حتی قضات دادگاه نیز میدانستند که در پشت این چهره درد کشیده ولی خندان رازی نهفته که او از بیان آن خودداری است.