کلمات ژان پل سارتر پوست ماری

من و سینما سن ذهنی یکسانی داشتیم.هفت ساله بودم و خواندن می‌دانستم.سینما دوازده ساله بود و حرف زدن نمی‌دانست.می‌گفتند اول کارش است و پیشرفت خواهد کرد...مردن همه چیز نیست باید به هنگام مرد...

کتاب کلمات مدال دو رویه ایست که جنبه های مادی و معنوی حیات را به طرزی بدیع و دلنشین در نظر خواننده آشکار می سازد.اتوبیوگرافی نویسی یک رسم دیرین در بین نویسندگان است و نویسندگان زیادی را داریم که خاطرات خود را به رشته ی تحریر در آورده اند. اما مطمئن باشید که این یکی با همه ی آنها متفاوت است .

کلمات؛ یادداشت هایی ست که نویسنده از ده سال آغازین عمر خویش نوشته است . ده سالی که شاید می توان شادترین سالهای عمر یک انسان نامید ولی می بینیم که در مورد سارتر این صدق نمی کند . سارتر در این رمان چنان شخصیت کودکی خویش را تحلیل نموده است که تمامی روان شناسان از تحلیلی این چنین عاجزهستند .

شاید سارتر در این تحلیلی که نامش را (( کلمات )) گذاشته است می خواهد شکل گیری شخصیتی این چنین در آینده را توجیه کند . او به این معتقد بود که تمامی آینده ی یک فرد در گروی گذشته و کودکی وی است . همان چیزی که فروید نیز بر آن تاکید می ورزید...