توفان در ایران دو جلدی احمد احرار دست دوم

رمان تاریخی درباره جنگ جهانی دوم و عواقب آن در ایران

 توفان در ایران کوششی است در طریق بررسی و بازشناساندن زوایا و خفایای دوره جنگ جهانی اول در ایران و عندالمقدور تشریح و تحلیل نقشی که ایرانیان از پیر و جوان و خرد و کلان در برخورد با این تجربه بزرگ تاریخی ایفا کرده اند. اینجانب ابتدا به قصد تنظیم یک رمان تاریخی، کتب و رسالات و مدارک و اسنادی را که بر دقایق وقایع چهارساله 1918 - 1914 (1332 - 1336 هجری قمری) اشتمال دارد مورد مراجعه و مطالعه قرار دادم.

اما تدریجا که این تحقیقات فراتر می رفت و خصوصا به برکت مذاکره و مصاحبه با جمعی از رجال معمر و موثق که هر کدام به مناسبتی در مسیر وقایع و حوادث این دوران قرار داشته و از نزدیک ناظر جریان بوده اند، آشنایی بیشتری نسبت به حقایق اوضاع و کم و کیف قضایا حاصل می کرد، به درستی دریافت که رخدادهای این دوران خود از هر قصه ای جالبتر و جاذب تر و حیرت انگیزتر و عبرت آمیزتر است، چندان که هر گونه دخل و تصرفی از لطف آن می کاهد.

از این رو تصمیم خود را عوض کرد و بر آن شد تا اطلاعات و استشهادات و مدارک و اسنادی را که به صورت مجموعه ای از مواد خام گردآورده بود، دستمایه تدوین سلسله وقایع و رویدادهای این دوره از تاریخ در چهار گوشه ایران با رعایت توالی و ترتیب وقوع قرار دهد و کاری در حدود بضاعت محدود خود عرضه دارد.

...حدود دو ماه بعد از حرکت گروه مامورین آلمانی به سوی شرق ، رودلف نادلنی ، برای مذاکره مهمی به اتاق ژنرال فالکن هاین فراخوانده شد و ژنرال بریده یکی از روزنامه های رومانی را در مقابل او گذارد . ترجمه این مطلب ، حکایت داشت که یک سیرک سیار آلمانی در خاک رومانی مورد سوء ظن قرار گرفته و پس از بازداشت سیرک ،مقدار زیادی اسلحه و وسایل مخابراتی و اسناد و مدارک سیاسی از داخل واگن های آن کشف شده است .

نادلنی یک بار دیگر خبر را مرور کرد و در حالیکه به نظر می رسید نکته ای توجهش را جلب کرده است گفت : اما ژنرال اینجا هیچ اشاره ای به پول نشده ...سلاح ها ، اسناد و تجهیزات ... از همه چیز سخن رفته است جز مسکوکات طلا ...
ژنرال گفت : بلی ... و از دو حال خارج نیست ، یا پول ها را به جیب زده اند و خیال دارند اصلا به روی خودشان نیاورند که پولی هم در کار بوده است ، یا هنوز فرصت بازرسی دقیق واگن ها را حاصل نکرده و به طلاها دست نیافته اند...

... برازجان بیشتر به یک قلعه بزرگ نظامی شباهت داشت که در کوچه ها و خیابان های آن افراد مسلح حرکت می کردند. این افراد یا عضو ژاندارمری بودند یا وابسته به نظام ملی و یا به خاطر شرکت در جهاد و همکاری با رزم آوران تنگستانی از نقاط دور و نزدیک روانه برازجان می شدند ولی چون در جبهه جنگ حالت سکون و انتظار به چشم می رسید آن ها نیز در برازجان رحل اقامت می انداختند ...